အျပံဳးမဲ ့အရံူး အပိုင္း{၄}
……………………………………
က်ြန္ေတာ္လဲ သူတို ့ေခၚရာလိုက္သြားလိုက္ေတာ့သည္……မ်က္နွာေလးနီရဲျပီး အစကငိုေတာ့မလိုျဖစ္ေနတယ့္ မိန္းမေခ်ာေလးက ခုေတာ့ ေျခလွမ္းေတြကသြက္ေနေလသည္………
ေဘးကငပုကလဲ က်ြန္ေတာ့္ကိုငယ္ေပါင္းလို ခင္ေနတယ့္ပံုပဲ စားရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ေပ်ာ္ေနပံုရတယ္ သူ ့ေျခလွမ္းေတြလဲတက္ၾကြေနေလသည္……
ဒီသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ဆိုေတာ့ က်ြန္ေတာ္လဲ ေက်ာင္းတက္ရမွာ မပ်င္းေတာ့ပါဘူးး………
''ကဲထိုင္ၾက…ဘာစားမလဲ ဘာေသာက္မလဲ……''
''အေအးေသာက္မယ္……အေၾကာ္စားမယ္''
ငပုကအစားသမားပီပီ သူစားခ်င္တာထေျပာေနေတာ့သည္……
''ေအးနင္စားခ်င္တာ မွားစား ျပီး နင့္ဘာသာရွင္း''
ခိုင္ေလးက ဝင္ေဟာက္ေလသည္………ငပုတင္းသြားျပီ…
''နင့္ကိုလဲ မေက်ြးခိုင္းပါဘူး ……ဒီက မိန္းမေခ်ာေလးကေက်ြးမွာ''
''ဟားး ……အရပ္နဲ ့မလိုက္ဖူး ဖားတာက''
ခိုင္ေလးစကားေၾကာင့္ငပုခံျပင္းသြားသည္……
''ဟုတ္ပါျပီရွင္ ……မွာပါရွင္…ေက်ြးပါတယ္''
မိန္းမေခ်ာေလးက လူနဲ ့လိုက္ေအာင္သေဘာေကာင္းသားဟု က်ြန္ေတာ္ေတြးျပံဳးခိုက္ေလသည္……ေတြးေနရင္ က်ြန္ေတာ္တစ္စံုတစ္ခုကိုသတိရသြားျပီး……
''ဒါနဲ ့ ……ဟိုသူင
္ခ်င္းတို ့ထဲက နွစ္ေယာက္ေရာ ……''
''သူတို ့လား ဟိုဘက္ခဏသြားတယ္ …ျပန္လာလိမ့္မယ္''
''ေအာ္……ဟုတ္ကဲ ့ ဒီကမိန္းမေခ်ာေလးနံမည္က……''
က်ြန္ေတာ္လဲသိခ်ငိေဇာကမ်ားေနေတာ့ ေမးလိုက္ေတာ့တယ္…
''ဧကရီ ပါရွင္ …သူကေတာ့ ခိုင္ေလးပါ……''
''ခိုင္ေလးတယ့္လား……ဘယ္နားကခိုင္တာလဲ''
ငပုဝင္ေနာက္ေလသည္……
''ဘာေျပာတယ္ ေအးေဆးေနေနာ္…''
ခိုင္ေလးဆိုတယ့္တစ္ေယာက္ …စိတ္တိုသြားသည္……
''ေတြ ့ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ က်ြန္ေတာ့္နံမည္က ဝဏၰပါ …သူကေတာ့…''
''က်ြန္ေတာ့နံမည္ ေမာင္လွဝင္းပါဗ်ာ……''
က်ြန္ေတာ္မေျပာလိုက္ရဖူး သူ ့ဘာသာေျပာလိုက္ေလသည္…က်ြန္ေတာ္မိတ္ဆက္ေပးရင္း ငပုလို ့ျဖစ္မွာဆိုးလို ့ထင္တယ္ သူ ့ဘာသာမိတ္ဆက္သြားသည္……
''ဟုတ္လို ့လား ေစာေစာကနင့္ကိုငပုလို ့ေခၚတာျကားလိိုက္သလိုပဲ……''
ခိုင္ေလးကဝင္ျပီးေျပာလိုက္ရာ ငပုမ်က္နွာရံူ ့သြားျပီး……
''အယ့္တာက သူငယ္ခ်င္းေတြစရင္းေနာက္ရင္းေခၚတာဟ…''
''ငါတို ့လဲ အယ့္လို ပဲေခၚမယ္ေလ ေနာ္ငပု…ဟားး''
''ေခၚဟာ ေခၚ……''
ငပု စိတ္တိုသြားေလေတာ့သည္……
''ဟားး …စိတ္တိုတာ ခ်စ္စရာၾကီး …''
''ေဟနင္တကယ္ ငါ့ကိုခ်စ္တာလား''
''လဲေသလိုက္ေလ ငါကခ်စ္စရာလား……''
''ဟားးးး……''
က်ြန္ေတာ္နဲ ့ ဧကရီ တိုင္ပင္မထားပဲ ျပိဳင္တူ ရီလိုက္ေလသည္……
တစ္ေယာက္နဲ တစ္ေယာက္ ျကည့္ျပီး ထပ္ရီလိုက္မိျပန္သည္………
''ဟားးးး……''
ငပုနဲ ့ခိုင္ေလးပါ ေရာရီၾကေလေတာ့သည္……
က်ြန္ေတာ္တို ့ရီသံေတြလဲ တိတ္သြားေရာ………
''ငါတို ့အရင္ေတြ ့တာ ……''
''မဟုတ္ဘူး ……ငါတို ့အရင္ေတြ ့တာ……''
ထုိအသံေတြေၾကာင့္ျပန္ျကည့္လိုက္ရာ အရွည္ၾကီးနဲ ့နွာဘူး ဧကရီ သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္နဲ ့ျငင္းခံု ျပီး က်ြန္ေတာ္တို ့ရွိရာ ေလ်ာက္လာၾကေလေတာ့တယ္……
''နင္တို ့ အရင္ေတြ ့အရင္ေကာက္ေလ ……ငါတို ့အရင္ေကာက္ေတာ့ ငါတို ့ပိုင္တယ္……''
''ဟာနင္တို ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြဆိုျပီး …အနိင္မက်င့္နဲ ့ေနာ္……''
က်ြန္ေတာ္တို ့စာပြဲေရွ ့ေရာက္လာျကသည္……
'' ဟာ ဆူညံေနတာပဲကြာ ဘာျဖစ္လာၾကတာလဲ စာကေလးသိုက္ က်ားဝင္နိူက္တာက်ေနတာပဲ……''
ငပုေဒါသနဲ ့ေအာ္လိုက္မွ ျငိမ္သြားၾကေတာ့တယ္……
''ကဲ ဘာျဖစ္လာတာလဲေျပာၾက……''
ငပုက ဆရာၾကီးဝင္လုပ္ေလေတာ့သည္……
''ဒီလိုကြာ မင္းတို ့သူနဲ ့နဲ ့ ဟိုလမ္းမွာ ေျခက်င္းရွာေနတုန္း ဒီေကာင္ နွာဘူးေလကြာ အိမ္သာမွာ ပိုက္ဆံအိပ္က်န္ခဲ ့တာ …''
''ဟာကြာ …သူတို ့နဲ ့ျဖစ္တာကုိ ေျပာ အရပ္နဲ ့လိုက္ျပီး ေလမရွည္နဲ ့…''
ငပုကေတာ့ တစ္ကြက္ျပီးတစ္ကြက္ကို ဝင္ျပီးဆရာလုပ္ေနေတာ့သည္…က်ြန္ေတာ္လဲ စိတ္ဝင္စားတာနဲ ့ ဆက္နားေထာင္လိုက္ေတာ့သည္……
''ေအးပါကြ ေျပာပါ့မယ္ ငါတို ့ပိုက္ဆံအိပ္ယူျပီးျပန္အလာ လမ္းမွာ ပိုက္ဆံ ၁၀၀၀ တန္အသစ္ေလး က်ေနတာကြ …အယ့္တာနဲ ့ ငါနဲ ့နွာဘူးကေျပးေကာက္တယ္ကြာ……အယ့္မွာ သူတို ့ကလဲေျပးလာျပီး သူတို ့အရင္ေတြ ့တာလုပ္ေနတာကြ''
''ဟားးးး ………………''
က်ြန္ေတာ္တို ့ ေလးေယာက္တိုင္ပင္မထားပဲ ျပိဳင္တူထရီမိေလေတာ့သည္……
'' ဘာရီတာလဲကြ ……မင္းတို ့က''
နွာဘူးက ဝင္ေမးေလေတာ့သည္……ဟိုေကာင္မေလးနွစ္ေယာက္ကေတာ့ ရွက္သြားသည္ထင္တယ္………
''မင္းတို ့အျဖစ္က ရီရတာကိုကြ……''
က်ြန္ေတာ္လဲရီရတယ့္အေၾကာင္းရင္းကို ဝင္ေျပာလိုက္ရသည္……
''ကဲေပးအယ့္ပိုက္ဆံ ……''
ငပုက ပိုက္ဆံ ကိုေတာင္းလိုက္သည္……
''ေရာ့ မင္းကဘာလုပ္မလို ့လဲ…… ဒီဝိုင္းရဲ ့ကုန္က်စာရိတ္ထဲထည့္လိုက္မယ္ေလ……အားလံုးအဆင္ေျပသြားတာေပါ့……''
''မဆိုးပါဘူး……အရပ္နဲ ့မလိုက္ေအာင္ လည္ပါတယ္''
ခိုင္ေလးဝင္ေျပာလိုက္ရာ……
''နင္ဒီအရပ္ပဲ ေျပာေနတာပဲ……ဘုရားေဟာတာ ပုထုဇဥ္ပဲရွိတယ္ ရွည္ထုဇဥ္မရွိဘူးဟ ……သေဘာေပါက္''
''ေအးပါ ဘုရားသမားရယ္…''
'' မင္းတို ့ကိုမိတ္ဆက္ေပးမယ္…… ''
က်ြန္ေတာ္လဲျပသနာေအးသြားေအာင္ ……ဝင္ေျပာရေလေတာ့သည္……
''သူကဧကရီ …… သူကခိုင္ေလး အဲဟိုဘက္က ……''
''ေအာ္ ဒီဖက္က အရပ္ရွည္ရွည္က ယမံူ …ဟိုဘက္က ဆံပင္ရွည္ရွည္က စာဥတယ့္…''
''စာဥတယ့္လား ……ျပဳတ္စားရမလား''
နွာဘူးဝင္ေနာက္လိုက္သည္……
''ဘာေျပာတယ္ ……''
''သားကစတာကို……''
''မင္းတို ့နံမည္လဲမိတ္ဆက္ေပးလိုက္အံုး……''
က်ြန္ေတာ္ျငိမ္ေနလို ့မရေတာ့ေပ ……
''က်ြတ္ေတာ္က ေအးခ်မ္းပါ သူငယ္ခ်င္းေတြက အရွည္ၾကီးလို ့ေခၚပါတယ္''
သူ ရွည္တာပါထည့္ေျပာေနေလသည္………
''က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ …… ေအာင္ေက်ာ္ပါ……နွာေခါင္းျကီးလို ့ နွာဘူးလို ့ေခၚျကပါတယ္''
''နွာေခါင္းၾကီးလို ့ေခၚတာ ဟုတ္မယ္မထင္ပါဘူးဟာ နင့္ရုပ္က နွာဘူးရုပ္ကို……''
ဟားးးးး……တစ္ဖြဲ ့လံုး ဟားတိုက္သြားေတာ့သည္ ေပ်ာ္ေနျကေတာ့ ေဘးဝိုင္းကလူေတြေတာင္ သတိမထားမိေတာ့ဘူး……
စားလိုက္ေသာက္လိုက္နဲ ့ အတန္းလဲမတက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး……စားေသာက္ျပီးတာနဲ ့ သူတို ့ကိုနူတ္ဆက္ျပီး က်ြန္ေတာ္တို ့လဲအိမ္ကိုပဲျပန္လာေလေတာ့သည္……
လမ္းထိပ္ေရာက္မွ……
''ငါတို ့သြားေတာ့မယ္ဝဏၰ မနက္ၾကလမ္းထိပ္ကပဲေစာင့္ေန…'
''အိုေက …ေစာင့္ေနမယ္ …မနက္ျဖန္မွ ေတြ ့ၾကတာေပါ့.'
''ငါတို ့သြာျပီးကြာ……''
'ေအးေအး …''
သြားျပီကြာဆိုျပီး သူတို ့လဲသူတို ့လမ္းဖက္ျပန္သြားေတာ့သည္…
က်ြန္ေတာ္လဲ ခာလမ္းထဲဖက္ေကြ ့ျပီးအိမ္ကိုပဲဦးတည္ျပန္လာလိုက္ေတာ့တယ္……ေပ်ာ္ေနလို ့လားမသိ ေျခေထညက္ကေျမၾကီးေတာင္ထိရဲ ့လားလို ့ …ကို ့ဘာသာေတြးျပံဳး မိေလသည္…
အိမ္ေပၚလွမ္းအတက္မွာ … အေမအိပ္ေနသည္…အေမကဘာလို ့ဒီအခ်ိန္အိပ္ေနလဲေတြ ့းကာ အေမ့နားသြားျပီး……
''အေမ ေနမေကာင္းဘူးလား……''
က်ြန္ေတာ္ေမးမွ အေမက်ြန္ေတာ့္ဖက္လွည့္လာျပီး ……
''ေကာင္းပါတယ္သားရယ္…အေမေခါင္းနဲနဲမူးေနလို ့ပါ…ေရခ်ိဳးျပီးထမင္းစား အေမငါးဟင္းခ်က္ထားတယ္……''
''ဟုတ္ အေမသားေရခ်ိဳးလိုက္အံုးမယ္……''
''ေအးေအး…အေမလဲအနားယူေတာ့မယ္''
အေမလဲျပန္အိပ္ျပီမို ့က်ြန္ေတာ္လဲေရးမိုးခ်ိဳ းစားေသာက္ျပီး ေစာေစာအိပ္ယာဝင္ပါေတာ့တယ္……
အိပ္ယာေစာေစာဝင္ေပမယ့္ အိပ္လို ့မရဖူး ဒီေန ့အျဖစ္ပ်က္ေတြကိုျပန္စဥ္းေနမိတယ္ စဥ္းစားရင္း က်ြန္ေတာ့ မ်က္လံုးထဲမွာ ရယ္ေနရင္ အလြန္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ့္ ဧကရီဆိုတယ့္မိန္းမေခ်ာေလးမ်က္နွာေလးကိုျမင္ေယာင္ျပီး……တစ္ေျဖးေျဖးအိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့သည္………………
အပိုင္း(၄)တင္ေပးလိုက္ျပီေနာ္ အပိုင္း(၅)ကို ဆက္ဖက္ၾကအံုး
အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္လ်က္
ေသြးငယ္(ျဖိဳးဇင္ကို)
ပုသိမ္သား(ျမန္မာလူငယ္)
အပိုင္း(၅)
ေမ်ွာ္
